วันนี้เขียน blog เป็นตอนที่ 100 ละครับ เย้!!!วู้!
จำได้ว่าเริ่มเขียนตอนแรกเมื่อ 11.11.17 มาครบ 100 ตอนในวันที่ 18.02.18 พอดี (ไม่มีอะไรเลขสวย55)
เหตุที่จู่ๆลุกขึ้นมาเขียน blog นี่หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นการเพิ่มช่องทางทำกินหรือเปล่า ส่วนตัวผมมองเห็นประโยชน์ตรงจุดนั้นเหมือนกันแต่ว่าก็ยังไม่ใช่ประเด็นหลักที่ทำ แรงจูงใจหลักๆมาจาก 2 อย่างคือ
- เห็นชาวบ้านเขาทำ คือเห็นหลายๆคนมีผลงานเขียนน่าสนใจโดยเฉพาะที่แชร์ผมมาทาง facebook รวมถึงคนที่ผมได้มีโอกาสไปติดตาม ซึ่งก็มีงานเขียนที่น่าสนใจทั้งสิ้น ส่วนสาเหตุที่สมัครเขียนใน website เลยเพราะรู้สึกว่าถ้าเขียนในหน้า wall ของ facebook มันจะรกๆ (เขินด้วย) แล้วมันก็จะถูกดันตกไปเรื่อยๆด้วย เวลาจะย้อนกลับไปหามันหายาก แต่ถ้าใน web จะย้อนกลับไปหาได้ง่ายกว่าเยอะ
- อยากจะทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น คืออยากจะส่งคุณค่าให้กับคนที่ได้ผ่านมาอ่านในทุกๆวัน ซึ่งอธิบายไว้ post แรก link : First blog post ดังนั้นเรื่องที่เลือกมาเขียนจะไม่เอาเรื่องดราม่า น่ากลัว ปวดหัวหรือเครียดมาเขียน จะเน้นไปในทางพัฒนาตัวเอง สร้างแรงบันดาลใจ ถ้อยคำหนุนน้ำใจ ความรู้ ประสบการณ์อะไรพวกนั้นมากกว่า ซึ่งก็เกิดจากการคิดเองบ้าง ฟังมาบ้าง แปลมาบ้าง อ่านมาบ้าง แต่ว่าเขียนเป็นภาษาของตัวเองทั้งหมดครับ
ปัจจุบันเวลาที่เขียนบทความเสร็จแล้ว (ซึ่งส่วนมากจะเขียนเสร็จตอนกลางคืน) จะเอามาเผยแพร่ใน facebook ให้เพื่อนๆอ่านในวันรุ่งขึ้น แต่ว่าไม่ได้เริ่มแชร์ตั้งแต่วันแรกที่เขียนครับ มาเริ่มแชร์ตอนที่ 12
ในที่นี้จึงมีอยู่ 11 ตอนที่ไม่ได้โพสผ่าน facebook มาก่อน ขอรวบรวมมาไว้ ฉลองครบรอบ 100 ตอนครับ
ขอบคุณหลายๆคนที่ติดตามและหวังว่าจะเขียนได้ดีและเป็นประโยชน์มากขึ้น
และมีโอกาสจะมาเขียนต่อครับว่าเขียน blog มา 100 ตอนแล้วได้อะไรบ้างครับ
CHAROENJIT 